De tocht is begonnen

Woensdagochtend vroeg vertrokken. Pieta heeft ons uitgezwaaid. Toch gek om afscheid te nemen voor zo'n lange tijd.

Precies op tijd in Breda aangekomen en toen op weg naar Catharinastraat 57, daar kregen we onze tweede stempel. 

Toen Kris kras door Breda (dat lukte ook nog), mooi langs de Mark (watertje) gefietst tot in België.

We hebben 1 april alles gehad, regen, hagelstenen ( niet fijn voor het smoeltje) en niet te vergeten de wind. De wind herft ons de hele dag parten gespeeld. Soms konden we niet harder dan 10 km per uur.

Maar die dag hebben iets meer dan 70 km gehaald. We kwamen in Lier aan maar toen ren slaapplek zoeken. Hotelkamer lukte wel maar dan niet onder de honderd euro. Uiteindelijk kregen we een adresje bij de zusters. Wij daar heen en gelukkig, we mochten in het gastenverblijf. Zelfs met ontbijt en je kon je lunch klaarmaken. Geweldig toch.

Dag twee. 

Ook die dag zat het weer niet mee. Die verrekte wind was onze trouwe maat. Weer regen en veel wind.

We vertrokken uit Lier rond negen uur, via Duffelt naar Mechelen. Mechelen is een mooie stad en we hebben daar een stempel gescoord. We reden zonder problemen uit Mechelen, dat was knap.

Soms was de route niet zo best aangegeven, dan maar vragen want anders rijd je te veel kilometers en het kost je tijd. Die dag hebben iets meer dan zestig kilometer gereden en we kwamen aan in Aalst.

Ook daar was het moeilijk een slaapplaats te krijgen. We zijn uiteindelijk beland in een hotel (twee Sterren). Lekker kunnen douchen en ontbeten. We zijn in Aalst nog lekker gaan eten.

Dag drie.

Vroeg uit de veren. We hebben om zeven uur ontbeten en om acht uur zaten we op de fiets.

Het was droog maar wel fris. Handschoenen aan en muts op. Prachtig langs de Dender(water) gefietst tot voorbij Geraardsbergen. Heerlijk rustig slingerend en een prima fietspad. In Geraardsbergen koffie gedronken en een stempel gescoord. Via Lessines naar Grandmetz verder naar Maulde en maar verder en verder. Deze dag kwamen er ook heuvels bij. Nou we zijn echt nog geen berggeiten hoor.

Rond half twaalf kwam de regen weer opzetten. We zijn helemaal doorgereden naar Tournai. Dat zou volgens het boekje 78 km zijn, wij hebben er 88 km over gedaan. We hebben van acht uur tot over vijven op ons zadel gezeten. Pijn in de kont en helemaal moe kwamen in Tournai aan. Je raadt het al, weer op zoek naar een slaapplaats. Uiteindelijk zijn we in een jeugdherberg (wij mochten er wel in hoor)  

Terecht gekomen. Helemaal uitgeteld, maar je moest zelf je bed nog opmaken, dat lukte bijna niet. Ik (wij) waren kapot. Morgen moeten ook weer het bed afhalen, dus werken voor de kost.

Dus vandaag de eerste keer WiFi en vandaar mijn eerste verhaal.

Pilsje drinken en slapen maar.

Tot de volgende keer.